بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی

• 07 فروردین
• 0 نظر

متن انگیزشی

بسیاری از مردم و حتی پزشکان موضوع چاقی و لاغری در حیطه متخصصین تغذیه می دانند. شکی نیست که متخصصین تغذیه در این خصوص بسیار آموزش دیده اند و اطلاعات و روش های ارزشمندی برای رژیم های چاقی و لاغری دارند. همچنین درصدی از مردم راهکار چاقی را ورزش می دانند. اما بسیاری از مردم بخاطر کمبود کالری و ندانستن مضرات چاقی غذا نمی خورند. بلکه می دانند و می خواهند که رژیم متخصص تغذیه را رعایت کنند اما نمی توانند. در واقع کار روان شناس و روان پزشک رفع موانع و اجبارهای ذهنی در خصوص خوردن است. برخی غذا می خورند تا آرامش بگیرند. برخی خلاء های خود را با خوردن پر می کنند. برخی در ذهن خود علیرغم متناسب بودن و حتی لاغر بودن فکر می کنند چاق هستند و به لاغری مفرط کشیده می شوند. موضوع خوردن فقط کالری نیست. بلکه در مواردی به اجبار تبدیل می شود. مانند معتادی که هروئین مصرف می کند و فرد وسواسی که ده ها بار شستشو می دهد در حالیکه هر دو از هروئین و شستشوی بی مورد بیزارند. اما جزئی مجبور در کار است. فرمان هایی برای خوردن و نخوردن وجود دارند که در حیطه آگاهی ما نیستند.

اگر تا کنون با روش های معمول رژیم غذایی و ورزش به وزن ایده آل خود نرسیده اید و تلاش های ناموفق برای حصول هدف خود را تجربه کرده اید وقت آن رسیده که به بررسی علل روانی خوردن و یا نخوردن بپردازیم. دکتر افشاری با تجریه مراجعین متعدد و تجارب شخصی در خدمت شماست.

تعریف بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی به معنی از دست دادن اشتها می باشد. که با علائمی همچون گرسنگی کشیدن عمدی به میزان قابل توجه، تمایل بی وقفه برای لاغری و ترس مرضی از چاقی و وجود علائم و نشانه های ناشی از گرسنگی کشیدن و روزه داری خود را نشان می دهد. فرد علی رغم لاغری آشکار، تصور می کند به شکل ناراحت کننده ای چاق است. افراد مبتلا بطور فزاینده ای با وزن، غذا و شکل بدن اشتغال ذهنی دارند.

نشانه های بی اشتهایی عصبی

• محدودیت دریافت انرژی نسبت به نیاز فرد که منجر به کاهش وزن قابل توجه مطابق با سن، جنس و مسیر رشد و سلامت جسمی می گردد.
• ترس شدید از افزایش وزن یا چاق شدن یا اقدامات مستمری که مانع وزن گیری می شود حتی اگر وزن بدن کمتر از حداقل باشد.
• اختلال در ادراک فرد از وزن یا شکل بدن خود و انکار شدید کم بودن وزن فعلی بدن.

همه گیر شناسی

• در دخترها ۱۰ تا ۲۰ برابر بیشتر از پسرها است.
• شیوع آن در دختران نابالغ و پسرها افزایش یافته است.
• شایع ترین سن شروع بی اشتهایی عصبی در نوجوانی بین ۱۴ تا ۱۸ سالگی است.
• در ممالک پیشرفته شایع تر است.
• این اختلال در خانم های جوانی بیشتر دیده می شود که حرفه ی آن ها مستلزم لاغری است (مانکن ها و بالرین ها)