پرخوری عصبی
متن انگیزشی
بسیاری از مردم و حتی پزشکان موضوع چاقی و لاغری در حیطه متخصصین تغذیه می دانند. شکی نیست که متخصصین تغذیه در این خصوص بسیار آموزش دیده اند و اطلاعات و روش های ارزشمندی برای رژیم های چاقی و لاغری دارند. همچنین درصدی از مردم راهکار چاقی را ورزش می دانند. اما بسیاری از مردم بخاطر کمبود کالری و ندانستن مضرات چاقی غذا نمی خورند. بلکه می دانند و می خواهند که رژیم متخصص تغذیه را رعایت کنند اما نمی توانند. در واقع کار روان شناس و روان پزشک رفع موانع و اجبارهای ذهنی در خصوص خوردن است. برخی غذا می خورند تا آرامش بگیرند. برخی خلاء های خود را با خوردن پر می کنند. برخی در ذهن خود علیرغم متناسب بودن و حتی لاغر بودن فکر می کنند چاق هستند و به لاغری مفرط کشیده می شوند. موضوع خوردن فقط کالری نیست. بلکه در مواردی به اجبار تبدیل می شود. مانند معتادی که هروئین مصرف می کند و فرد وسواسی که ده ها بار شستشو می دهد در حالیکه هر دو از هروئین و شستشوی بی مورد بیزارند. اما جزئی مجبور در کار است. فرمان هایی برای خوردن و نخوردن وجود دارند که در حیطه آگاهی ما نیستند.
اگر تا کنون با روش های معمول رژیم غذایی و ورزش به وزن ایده آل خود نرسیده اید و تلاش های ناموفق برای حصول هدف خود را تجربه کرده اید وقت آن رسیده که به بررسی علل روانی خوردن و یا نخوردن بپردازیم. دکتر افشاری با تجریه مراجعین متعدد و تجارب شخصی در خدمت شماست.
تعریف پراشتهایی عصبی
پراشتهایی عصبی به معنی دوره هایی از پرخوری است. ناراحتی جسمی (مانند درد شکمی یا تهوع) موجب خاتمه ی پرخوری می شود و اغلب پس از خاتمه ی پرخوری، فرد دچار احساس گناه، افسردگی یا نفرت خود می شود. این بیماران بر خلاف مبتلایان به بی اشتهایی عصبی معمولا وزن طبیعی دارند.
نشانه های پراشتهایی عصبی
- پراشتهایی شایع تر از بی اشتهایی عصبی است.
- در زنان بسیار شایع تر از مردان است.
- هرچند این اختلال در زنان جوانی که وزن طبیعی دارند دیده می شود اما گاهی مبتلایان سابقه ی چاقی دارند.
- میزان شیوع پرخوری عصبی در میان سیاه پوستان آمریکایی بالاتر از سفید پوستان است.
امتیاز :
میانگین امتیاز 0.0 بر اساس 0 نظر
نظرات